فلوئورزدایی به معنای حذف یا کاهش یون‌های فلوئور (فلوراید) از آب به منظور رساندن غلظت آن به سطوح ایمن و توصیه‌شده است. این امر ضروری است زیرا در حالی که مقدار کمی فلوراید برای سلامت دندان‌ها مفید است، مصرف آب با سطوح بالای فلوراید می‌تواند به حالت‌هایی مانند فلوروزیس منجر شود. فلوروزیس یک مشکل سلامت است که می‌تواند به اشکال مختلفی، از تغییر رنگ ملایم دندان‌ها تا ناهنجاری‌های شدید اسکلت، بروز کند. قرارگیری طولانی مدت در معرض سطوح بالای فلوراید، معمولاً بالاتر از 5/1 میلی‌گرم در لیتر، می‌تواند این تأثیرات منفی را به دنبال داشته باشد. کاهش فلوراید یک فرآیند ضروری در تصفیه آب است که به یک چالش مهم در زمینه سلامت عمومی، به ویژه در مناطق با سطوح طبیعی بالای فلوراید در آب‌های زیرزمینی، پاسخ می‌دهد. با کاهش فلوراید به سطوح ایمن، این فرآیند به پیشگیری از تأثیرات مضر فلوروزیس و ترویج سلامت و رفاه کلی جامعه کمک می‌کند.

برای کاهش فلوراید از تکنیک‌های مختلفی همچون جذب، تبادل یون، رسوب‌گذاری و فیلتراسیون غشایی استفاده می‌شود. انتخاب روش بستگی به عواملی مانند غلظت اولیه فلوراید، کیفیت آب، نرخ جریان و مقرون به صرفه بودن دارد. جذب یکی از رایج‌ترین تکنیک‌ها برای حذف فلوئور اضافی از آب است. این روش شامل عبور آب از یک ماده، مانند آلومینا فعال، زغال یا برخی از خاک‌ها است که دارای تمایل بالا برای جذب یون‌های فلوراید بوده و اجازه می‌دهد تا این یون‌ها جذب و از آب حذف شوند.